Hoe zeer we de prachtige buurtnatuur van het Brugse Ommeland ook waarderen, toch snakken we stilaan naar andere gebieden om te verkennen. De drang om rond te dwalen in onbekende reisbestemmingen is groter dan ooit tevoren. Aangezien exotische en andere buitenlandse bestemmingen niet tot de mogelijkheden behoren, zochten we tijdens de krokusvakantie ons reisplezier wat dichter bij huis. Een week lang proefden we van het bruisende leven in onze hoofdstad. Want als er één stad is waar de hele wereld samenkomt, dan is het Brussel wel.
De trein is altijd een beetje reizen.
Dag 1 - Om van onze werelderfgoedstad naar de hoofdstad te reizen, leek de trein ons het meest (eco)logische transport. We hadden absoluut geen zin om Brussel file-gewijs binnen te schuiven met twee uitgelaten dochters op de achterbank. Liever genoten we van hun gefascineerde blikken toen we via de ondertunnelde stad arriveerden in Brussel-Centraal.
Met de trein waren we meteen in hart van de stad. De koninklijke loges in het station (die we herkenden uit Reizen Waes) bleken enkele minuten na het uitstappen al onze eerste attractie.
Ook al kozen we bewust voor een autovrije vakantie, toch sloegen we de lift van onze gastheer niet af. Terwijl we genoten van een eerste sightseeing tour werden we vlot naar ons huis in Brussel gebracht. Door te kiezen voor de formule van huizenruil, waanden we ons even helemaal thuis in de hoofdstad.
Terwijl Lise genoot van een deugddoend middagdutje in haar nieuwe kamer, verkende Flore de overweldigende speelzolder. Ideaal om als ouders ook even te genieten van een momentje voor jezelf. Dus trok ik mijn loopschoenen aan om de omgeving te verkennen (en te ontdekken hoe dicht we bij de VRT-toren verbleven). Ondertussen kon Leen zich nestelen in haar nieuwe living en even in alle rust op adem komen. Vakantie!
Op wandelafstand van ons huis in Schaarbeek bevond zich een groene oase in de stad: het Josaphatpark. We waren duidelijk niet het enige gezin dat deze troef wist te waarderen. De speelpleintjes lokaliseerden we vanaf ruime afstand door de joelende kinderen.
Op terugweg naar huis deden we onze eerste inkopen in een Turkse supermarkt. We voelden ons al helemaal thuis in deze wereldstad.
Acht kilometer stadsverkenning!
Dag 2 - Met het boek Brutopia in de rugzak wilde ik graag met eigen ogen aanschouwen hoe de dromen van deze stad doorheen de jaren gerealiseerd waren. Het boek van Pascal Verbeken vertelt hoe Brussel zich de laatste decennia wijk per wijk ontpopte tot een hoofdstad en wereldstad. De statige gebouwen en de kaarsrechte lanen maken de doordachte stadsplanning duidelijk. Maar met het boek Brutopia erbij, zie je ook de verhalen achter deze nieuwe wijken. Een aanrader dus!
Omdat er ooit een luchtballon was opgestegen, maar ook omwille van de unieke locatie kozen we de Kruidtuin als vertrekpunt voor onze stadswandeling. Het een panoramische zicht op de serres en de concertzaal Botanique maakten ons meteen duidelijk waarom zoveel Brusselaars en pendelaars hier graag komen genieten van een zonnige middagpauze. Dat er verder in het park ook een speelpleintje bleek te zijn, vormde uiteraard een extra troef om nog wat verder te wandelen. Ondertussen konden we ons ook vergapen aan de wolkenkrabbers nabij het Noordstation. Tot onze verbijstering staan die torens 40 jaar na hun oprichting al opnieuw in de stellingen.
Voor we het beseften, waren we al op het Rogierplein. Oorspronkelijk zouden we hier de metro nemen om de rest van de stad te verkennen. Maar het leek ons eigenlijk ook leuk om eens te paraderen door de duurste straat van Monopoly: Brussel Nieuwstraat. Met twee kinderen als gezelschap hielden we het uiteraard bij windowshopping. Toen onze magen ons attent maakten op het middaguur, vonden we een gezonde take-away lunch bij Exki. Omdat het winterzonnetje zich liet verdrijven door een regenbui, zochten we beschutting in de eerstvolgende gaanderij. Als echte globetrotters ploften we neer met onze soep onder de etalage van een boetiek. Geen idee of ze ons graag zagen komen, maar wij genoten in elk geval van een middagpauze in het droge.
Omdat we uiteindelijk toch vlakbij waren, wandelden we gewoon nog even verder om de historische binnenstad te verkennen. Geen idee hoe we onze kinderen bleven overtuigen, maar uiteindelijk lieten we hen ook nog De Munt, de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen en de Grote Markt zien. Een obligatoir bezoek aan Manneke Pis en Jeanneke Pis zorgden voor de nodige hilariteit bij de dochters. Dat wilden ze zelf ook wel eens spelen. Gelukkig vonden we in de Koninklijke Bibliotheek gewone toiletten, waardoor een GAS-boete voor wildplassen nipt vermeden kon worden.
Met als belofte om naar het huis te van de koning te gaan, konden we de meisjes 's morgens overtuigen om de stad in te trekken. Via de trappen de van de Kunstberg baanden we ons een weg naar dit ultieme doel. Het druiligere weer liet het Koninklijk Paleis iets minder schitteren dan dat van een gemiddelde sprookjesprinses. Toch bleek onze kroost wel onder de indruk. De komende dagen zou de koning regelmatig ter sprake komen.
Met uiteindelijk 8 kilometer op de teller ploften we met z'n allen uitgeteld in de zetel van ons Brusselhuis, zoals Lise het zo mooi verwoordde. Wat een dag!
Dino's en metro's
Dag 3 - Omdat we vreesden voor een stormloop in de musea tijdens de krokusvakantie, boekte Leen vooraf onze tickets voor het Museum voor Natuurwetenschappen. Dolenthousiast was Flore toen we haar vertelden dat we in Brussel dino's zouden gaan bekijken. Fijn dat zij het zag zitten, want wij hadden echt geen idee hoe het zou zijn om met twee kinderen een museum te bezoeken. Spannend!
In het museum was het voor Flore en Lise meteen duidelijk welke route we eerst zouden volgen: de dino's! Dat we niet bij elk bordje zouden stilstaan om de uitleg grondig te lezen, hadden we wel verwacht. Maar dat Lise de rondleiding als een loopparcours zou opvatten, daarop hadden we niet echt gerekend. De imposante skeletten en de uitgebreide collectie opgezette dieren sprak echt tot de verbeelding. Helaas begreep Lise niet waarom ze de dieren niet mocht aaien.
Wat waren we opgelucht toen we drie tentoonstellingen later konden neerploffen in de zon aan de rand van een speelpleintje in het Leopoldspark. Even uitblazen temidden van de futuristische Europese wijk.
Zoals de meeste grootsteden wordt ook Brussel de laatste jaren getooid met streetart. Het leek ons een leuke insteek om deze kant van de stad ook eens te laten zien aan onze meisjes. We zouden ons laten leiden door de chatbot van Bazaar Trotoir.
Omdat de wandeling aan de andere kant van de stad startte, namen we de metro aan het Jubelpark. Wat een avontuur: een trein onder de grond!
De streetartwandeling liet ons echt op een andere manier naar Brussel kijken. We genoten van indrukwekkende muurschilderijen, maar ook van kleurrijke windmolens en speelpleintjes onderweg. De dag ervoor hadden we al het centrum hadden verkend, dus kozen we voor de wandeling vanuit Molenbeek naar het centrum van Brussel. De sfeervolle straten en pleinen die we doorkruisten, leerden ons een totaal andere kant van de stad kennen. We zagen onszelf hier al zitten op terrasje in de lentezon.
Gelukkig eindigde de wandeling vlakbij het station Brussel-Centraal, waardoor we snel een bus vonden die ons naar Schaarbeek kon brengen. Ja, zo'n citytrip is best wel vermoeiend.
Blinkende bollen en stomende treinen
Dag 4 - Om toch ook wat te kunnen uitrusten tijdens deze reis, planden we op de vierde dag enkel een uitstap in de voormiddag. We konden allemaal wel wat tijd gebruiken om te relaxen. En Flore wilde ook zo graag nog wat spelen op de zolder.
De bollen die we al bij aankomst hadden zien blinken, vormden de eerste bestemming van onze uitstap. Na even overwegen, kozen we ervoor om het monument van ons land enkel vanaf de buitenkant te bewonderen. Dat was op zich al indrukwekkend genoeg. Zeker toen ik er de foto's van de opbouw bijnam uit het boek Brutopia. Na een zonnige fotoshoot aan de voet van het Atomium, dachten we snel even naar het station van Schaarbeek te wandelen door het park van Laken. Wat op de kaart vlakbij leek, was in werkelijkheid 5 kilometer wandelen. Dus namen we maar de tram. Genoeg gewandeld de voorbije dagen.
In het oude stationsgebouw van Schaarbeek is sinds enkele jaren het museum Train World gevestigd. Daarin krijg je als bezoeker een mooi beeld op de geschiedenis en het belang van de trein in België. Vooral de historische treinstellen spraken tot de verbeelding van onze meisjes. Door de actuele pandemie konden we helaas iets minder binnenkijken in de treinen, maar toch waren we allemaal behoorlijk onder de indruk van deze collectie.
Na een picknick op het zonnige stationsplein, kozen we resoluut voor een middagje rust in ons Brusselhuis. Omdat het bij mij echt wel kriebelde, trok ik nog eens mijn loopschoenen aan om langs enkele Brusselse parken te lopen.
Zondag in de hoofdstad
Dag 5 - Zondag in Brussel, dat was genieten van een royaal ontbijt met croissants van een echte hofleverancier.
Na de obligatoire opkuis van ons geruilde huis, stond er nog een laatste uitstap op het programma voor we zouden terugreizen naar Brugge.
Vlakbij de Hallepoort (op wandelafstand van station Brussel-Zuid) ligt in het park een magisch ridderspeelplein. Een gigantisch kasteel vormt het decor voor uren speelplezier. Midden in de drukke stad is deze plek met glijbanen en zandkastelen een echte oase van speelplezier. Een aanrader voor iedereen die Brussel met kinderen bezoekt.
Daarom raden wij elk gezin aan om een citytrip te maken naar Brussel:
een stad met vele gezichten, waar in elke wijk iets te ontdekken valt
een stad waar je de geschiedenis van ons land aan de lijve ondervindt
een stad met veel parken en (speel)pleinen, ideaal om je kinderen even te laten ravotten
een stad boordevol musea, voor elk wat wils
een stad waarin het perfect mogelijk is om je autovrij te verplaatsen
Op Instagram maakten we een hoogtepunt van onze stories tijdens ons verblijf in Brussel. Laat je gerust inspireren.
Ook Visit Brussels maakte een mooie lijst met tips voor een bezoek aan de stad op kindermaat.