Benoem wat allemaal in je hoofd zit. Dat advies kreeg ik van mijn psycholoog.
Dus nam ik een pakje post-its om het allemaal zichtbaar te maken. Ik bleef maar schrijven, tot de hele livingtafel uiteindelijk vol lag. Opnieuw werd ik geconfronteerd met de struikblok om hoofd- en bijzaken van elkaar te onderscheiden. Waarmee moest ik eerst aan de slag?
In een volgende fase maakte ik een haalbaar dagschema. Naast de noodzakelijke opdrachten zoals kinderen naar school brengen en eten klaarmaken, moest ik vooral veel rusten. Door overdag dutjes te doen en veel buiten te zijn in de natuur, vond ik rust. Ook langzaam opnieuw wat sporten zorgde voor mentale rust. Maar ook fysiek was dit heel erg nodig.
Om mezelf te motiveren om meer te bewegen, investeerde ik in een elektrische fiets. Ook al waren de meeste verplaatsingen functioneel, toch was ik buiten en aan het bewegen. Ik genoot van de frisse lucht en hoefde me niet druk te maken terwijl ik in de file stond. Fietsen deed me zowel mentaal als fysiek echt deugd.
Belangrijk was ook om activiteiten in te plannen die ik echt leuk vond. Zo kon ik weer energie halen uit het leven.
Mijn mentale to-dolijst moest leeg, zodat er ruimte kwam voor wat echt belangrijk was.
Zo gooide ik een stapel interieurmagazines weg. Zo'n magazines waarvan ik dacht dat ik die ooit wel eens zou lezen omdat er mogelijks inspiratie in stond voor nieuwe projecten. Herkenbaar?
Dat luchtte zo op!
Ook het huishouden werd evenwichtiger verdeeld, zodat er heel wat taken van mijn schouders vielen. Ik nam zoveel huishoudelijke taken op mij, uit gewoonte of omdat ik dacht dat het van mij verwacht werd. Dus bekeek ik samen met Ruben hoe we het anders konden aanpakken.
Liever op wilskracht, dan afhankelijk van medicatie
Enkele keren viel het woord 'medicatie' bij de psycholoog. Telkens hield ik de boot af. Ik wilde niet afhankelijk zijn van medicatie. Ik wilde dit puur op wilskracht doen.
Hiervoor kreeg ik enorm steun van Ruben. Samen geraakten we uit dit dal. Hij had geduld en begrip. Hij moedigde me aan op goeie dagen en was er voor me op moeilijke dagen.
Eerlijk gezegd herinner ik me niet veel meer van deze periode. Ik was zo hard bezig om mijn hoofd leeg te maken, waardoor ik er weinig terug kon insteken. Maar dat ik vanuit verschillende hoeken op veel begrip kon rekenen en hoe me dat heeft geholpen, dat vergeet ik nooit. Die steun heeft me er doorgesleurd. Het scenario om opnieuw als zelfstandige aan de slag te gaan, liet ik los. Het leek me niet ideaal, maar toch zocht ik een bepaald kader waarin ik autonoom kon werken.
Dus trok ik na een halfjaar rust mijn stoute schoenen aan om spontaan te solliciteren bij mijn oude middelbare school. Mijn kennis, ervaring en inzichten wilde ik heel graag delen met de generatie van de toekomst. Als een geschenk uit de hemel, bleek dat de school inderdaad op zoek was naar een leerkracht in de richting etalage. Het ging over een deeltijdse en tijdelijke opdracht van 60%. Meer hoefde dat op dat moment echt niet te zijn. Ik wou rustig terug opbouwen.
Op school deed ik mijn volledige verhaal zowel aan de directie als aan de vakcoördinator. Ook mijn dichte collega's wisten dat ik er een moeilijke periode had opzitten. Het was ontroerend om te zien dat ik op zoveel begrip kon rekenen. Ik werd zo warm onthaald en kreeg zoveel steun dat ik opnieuw plezier en geluk vond in mijn job.
ENKELE TIPS!
Ondertussen kan ik goed analyseren wat mij rustig maakt. Door hierop te focussen en dit onderhouden, blijf ik gelukkig.
Omdat ik mijn grenzen beter aanvoel, neem ik liever wat minder taken op. Zo vermijd ik een schuldgevoel over een hoop niet-afgewerkte taken. Als er toch tijd is, kan ik er dan wel iets bijnemen. Maar ik voel me niet langer verplicht.
In tegenstelling tot vroeger neem ik nu bewust tijd voor mezelf. Zo plan ik tijd in om te sporten, zodat ik me ook fysiek fit blijf voelen. Zalig om nadien te genieten van een warme douche.
Wanneer onze kinderen thuis zijn, proberen we bewust met hen bezig te zijn. Werk voor school en andere taken plan ik dan liever 's avonds in, zodat we bewust kunnen genieten van de weinige tijd samen.
Fietsen naar het werk is echt een win-win. Zo ben ik flexibel en word ik minder opgejaagd in het verkeer. Ik kan er zo van genieten om door onze prachtige stad te fietsen.
In ons nieuwe huis heb ik nog meer structuur. Orde in je huis zorgt voor orde in je hoofd. Ik weet dat dit enorm goed werkt bij mij. Alles heeft een vaste plaats, zo hoef ik nooit (zelden) spullen te zoeken.
Ja, ik laat los. Wat ik niet kan veranderen, laat ik bewust los. Weg frustraties! Door te hoge verwachtingen te vermijden, ervaar ik een bevrijdend gevoel.
Tenslotte kiezen we er bewust voor om gezond te eten. Plantaardige en gevarieerde voeding zorgen dat ik me goed in mijn vel voel en dat ik meer energie heb. Je kent het wel: een gezonde geest in een gezond lichaam.
Over onze concrete acties maken we binnenkort nog enkele blogposts. Het hoofdzakelijke doel is rust te hebben en dankbaar te zijn voor wat we hebben.