Na maanden van beperkende coronamaatregelen en geïsoleerde studietijd, kunnen we sinds kort opnieuw ons sociaal leven hervatten. In ons geval betekent dit ook dat we eindelijke echt kunnen beginnen samenleven met onze cohousingburen.
Sinds de lockdown van eind 2020 zaten we als thuiswerker- en student gekluisterd aan onze bureau. Vanaf die plek zagen we hoe onze gemeenschappelijke tuin beetje bij beetje opfleurde tot het groene paradijs dat het nu geworden is. Dat we het lastig vonden om niet volle bak te kunnen meehelpen aan deze aanplanting, kwam meer dan eens ter sprake. Maar we hadden er nu eenmaal voor gekozen om ons gezinsleven te combineren met werken en studeren. Dat zorgde ervoor dat er maar weinig tijd overbleef om onze groene vingers aan te bieden als hulp.
Gelukkig konden we de vele uren thuis studeren verzilveren voor mooie resultaten. Leen behaalde haar educatieve masterdiploma en kan nu officieel lesgeven (en hiervoor ook benoemd worden). En ik ben geslaagd voor het eerste jaar van mijn driejarige opleiding bachelor in het secundair onderwijs. Eindelijk tijd om samen met ons gezin te genieten dus.
Met ondertussen vijf jonge gezinnen in Cohousing Eikenberg is er aan speelkameraadjes geen gebrek voor Flore en Lise. Bij thuiskomst kregen we meermaals de vraag of ze nog even met hun vrienden buiten mochten spelen. De trampoline van de buren viel goed in de smaak als gemeenschappelijke speelplaats.
Maar ook het speelhuisje dat we in de herfstvakantie bouwden, zorgde al voor vele uren speelplezier. Naast een uitgebreid menu aan moddergerechtjes kan je er ook terecht voor geanimeerde mama-en-papa-rollenspelen en andere creatieve uitspattingen.
Ons aanpalende bosje blijkt momenteel nog niet aantrekkelijk genoeg als speelplek. Rondtoeren op het binnenplein met steps, fietsjes en de bolderkar behoren daarentegen wel al tot de favoriete speelmomenten.
Ook al moeten we hier en daar soms een brandje gaan blussen, het doet ons enorm veel plezier om te zien hoe onze kinderen samen kunnen ravotten en opgroeien met de andere kinderen uit de buurt. Hiervoor deden we het. Hiervoor zijn we in dit project gestapt.
Het paviljoen - wat gezien kan worden als ons gemeenschappelijk huis - werd het voorbije halfjaar ook mooi afgewerkt. Hierdoor kunnen we er nu samenkomen om in het echt te vergaderen of gewoon om elkaar te ontmoeten.
Na een geïmproviseerde avond met voetbal op groot scherm, kwam het idee om vooraf aan de vergadering op zondag samen te ontbijten. Dat er al snel veel animo was voor dit idee dat tijdens de zogenoemde derde speelhelft werd bedacht, was duidelijk aan het aantel cohousingburen die zich hiervoor ingeschreven.
En zo genoten we vorige week eindelijk van het samenzijn (op afstand) met een croissant en een tas koffie binnen handbereik. Nooit gedacht dat dit ons allen zoveel deugd zou doen.
Ook al wonen we ondertussen bijna een jaar in onze cohousing unit, toch
voelen we pas recent wat het is om op die manier samen te leven. Tot voor kort betekende cohousing voor ons vooral veel vergaderen en samen bouwen aan ons gemeenschappelijk project. Nu kunnen we eindelijk beginnen om ook te genieten van al onze inspanningen.
Dat we echt nog aan het zoeken zijn naar de manier waarop we met elkaar willen samenleven, merk je aan de vele ideeën die naar boven komen. Waar sommige cohousers op de kar springen van elke spontane gelegenheid die zich voordoet, zijn anderen meer geneigd om het samenleven voldoende te structuren en organiseren. Afhankelijk van onze beschikbaarheid proberen wij zoveel mogelijk spontane gelegenheid mee te maken. Zo leek het ons wel leuk om naar aanleiding van de match België-Italië de tegenstanders alvast op te eten door met z'n allen pizza te eten. Dit ontaarde uiteindelijk in een kookactiviteit waarvan alle jonge gezinnen konden smullen. Dat de match uiteindelijk op een nederlaag voor de Rode Duivels uitdraaide, konden we gelukkig wegspoelen met een drankje uit onze gemeenschappelijke bar.
Dat het in Cohousing Eikenberg een aangenamere zomer wordt dan vorig jaar, is voor ons nu al duidelijk. Niet alleen kunnen we genieten van een groene oase in de tuin. Ook gonst het van de leuke initiatieven. Voor de kinderen liggen er een schommel en een zwembad klaar om opgezet te worden. En voor alle andere sociale cohesie zal de barwerking wel z'n rol spelen.
De gezinnen waarmee we ons huis deze zomer ruilen, zullen alvast volle bak kunnen genieten van onze Costa Pelouza in Santa-Cruz!